www.hogwartdlanajlepszych.fora.pl

Koko Malacana

-W sumie racja :/znacie się 5 minut.-powiedziała-Czy przypadkiem ta szkoła nie schodzi na psy,Lynn?

Lynn Wingfield

- Schodzi. - powiedziała, obserwując uważnie dwie dziewczyny. - Nie wiem, jak Wy, ale ja już zmarzłam dosyć. Idę stąd.
To powiedziawszy odwróciła się i poczęła wędrówkę w stronę lasu.

Ashton Glentworth

- Czekaj, Lynn! - krzyknęła za nią, podbiegając do niej. Lynn znowu się zarumieniła, ale mimo to Ash chwyciła ją za rękę. - Może chcesz się ze mną... gdzieś przejść?

Koko Malacana

-Poczekaj!-Krzykneła do Lynn-Ide z tobą!

Lynn Wingfield

Zadarła głowę w górę, patrząc Ash w oczy.
- Ja-jasne. - wyjąkała, czując, jak jej kolana zamieniają się w watę. - Gdzie chcesz.
Spojrzała na Koko i uśmiechnęła się przepraszająco.
- Wybacz, może następnym razem.

Koko Malacana

Okej...nie ma sprawi.Ash!Daj jeszcze coś do picia!Wrócicie tu?-zapytała

Ashton Glentworth

Prawie wybuchła ze szczęścia, przyciągając dziewczynę bliżej do siebie.
- Pokażę ci jedno fajne miejsce. - powiedziała i, machając jeszcze do Joan i Koko teleportowała się z Lynn do Londynu.

Koko Malacana

Ko,Ar,Marina i Wiktor staneli trzy stopy przed lasem.Ko przęłknęła głośno śline i popatrzała na wszystkich z nie pewnością.
-To...Idziemy.-Powiedziała krótko.Kiedy tylko postawiła pierwszy krok w lesie poczuła głęboki i przenikliwy ból brzucha i ogarniające ją ciepło.Czuła się pardzo nie swojo.Inni już wstąpili w głębszy las lecz ona stała jak wbita w ziemie.

Arwen

Arwen stanęła i się odwróciła. Podeszła do Koko.
-Co się dzieje?- zapytała.

Koko Malacana

-Nie...nic.-Powiedziała i potrząsnęła głową.15 minut później-kiedy wstąpili w głęboki las-Ko usłyszała za sobą szalest i głęboki,ciężki oddech.Włosy zjerzyły jej się na karku.Powoli sięgnęła po różdżkę.Zdawało jej się,że zgubiła innych.Lecz oni szli dalej.Przed nią.Widziała ich lecz z trudnością.Stała jak wryta.Nagle poczuła gorący,przenikliwy ból pod łopatką.Coś rzuciło się na nią rycząc nak opentane.Różdżka wypadła jej z dłoni.

Arwen

Arwen, która usłyszała znajomy ryk skoczyła na owe zwierze. Odepchnęła je. Zmieniła się w wilka. Wiktor przyszedł jej z pomocą. Marina podbiegła do Koko i chwyciła ją za ramie.
-Chodź... Szybko. Delta cię nie zna- obie poszły głębiej. Gdy Ko się odwróciła i popatrzyła na walczących Marina usłyszała dalekie wycie, które oznaczało, że wygrali.- Za chwilę przyjdą.
Po chwili obie wyszły na wielką polanę, na której stało pełno wilków. Po kilku minutach na polanę wyszły trzy wilki.

Koko Malacana

-Mam się ich bać?-Zapytała patrzą na wilki.Wyknęła czując bój wypełniający całe jej ciało.A wydobywał się głęboko spod jej łopatki i poszarpanej-Miejscami do kości-Klatki piersiowej.Spojrzała z przerazeniam na wilki.Niektóre wstały ze smarszczonym nosem ukazując zęby i jerząc włosy,inne spokojne.Nawet nie patrzące na nią z odrazą.Wręcz przeciwnie.Ich oczy były miłe i przyjazne.

Arwen

Arwen zmieniła się znowu w człowieka.
-One się uśmiechają- powiedziała i podeszła do jednego z wilków. Coś mu szepnęła na ucho i spojrzała na Ko.- podejdź do Delty. Ale powoli...

Koko Malacana

Ko zadrzały ręce.Podeszłą do wilka powoli dysząc ciężko.Delta wyglądał tak,jakby miał się na nią zaraz rzucić.Zmrurzył oczy,ugiął łapy i był gotowy do skoku.Znów ból.Spojrzała na swoją zakrwawioną białą-teraz czerwoną-bluzkę.Mianiła się w blasku księżyca.Nie śmiała dotknąć wilka.Znów na niego spojrzała.Ona z przerarzeniem a on z odrazą.Wilk skoczył.Znowu.Lecz coś go zatrzymało.

Arwen

Arwen walnęła wilka w ucho, a ten drasnął ją zębami. Arwen spojrzała na Marinę.
-Zajmij się nim- powiedziała, a Marina wzięła gruby sznur, i pobiegła w głąb lasu razem z wilkiem. Arwena popatrzyła na Koko. Wskazała ręką na bluzkę.- Co się stało?