www.hogwartdlanajlepszych.fora.pl

Arwen

Arwen zamknęła kamienne drzwi. Już nikt nie mógł się dostać przez ten tunel. Wsadziła Zetę do klatki i czekała aż się ocknie. W pewnym momencie stwierdziła, że to jest zbyt nudne i sobie poszła. Wróciła do jaskini gdzie wszyscy byli.
-I oto ja. Tak prędko wydostać się nie powinien- powiedziała cicho.

Koko Malacana

Uff...-Powiedzieli wszyscy i zaczeli płynąć na brzeg.

(Ide się myć.Dajesz czadu!)

Arwen

Zaczęli płynąć. Arwen zatrzymała się, aby sprawdzić czy są wszyscy. Gdy wszyscy przepłynęli spojrzała w dół i nie zdążyła nic zrobić, bo Zeta zasłonił jej usta i pociągnął w dół. Nikt nie zauważył, że jej nie ma. Byli cały czas w wodzie, ale zasłonięci przez wodorosty.
-Gdzie jest Arwen?- zapytał Marrack.
Nikt nie wiedział. Ktoś zanurkował. To był Wiktor. Nie zauważył jej. Arwen starał się wyrwać. Nie udało jej się.
-Nie ma jej- stwierdził Wiktor.- Na pewno się znajdzie. Często znika...

Koko Malacana

-Tak,napewno.-Mruknęła Koko wychodząc z basenu.Wciąż było ciemno.Nagle z basenu wypłynęły bąbelki.
-Wychodzćie.Druzgotki się czają.-Powiedziała i zanurzyła głowę w wodzie.Druzgotek nigdzie nie było.Wstała i odetchnęła.-Nie ma.-Dodała.Chłopacy sprawdzali drzewa wołając Arwen.Nigdzie jej nie było.

Arwen

Arwen cały czas się wyrywała, ale jej starania spełzły na niczym. Przestała się szarpać. Wyciągnęła niespostrzeżenie nóż i wbiła go napastnikowi w ramię. Ten ją automatycznie puścił. Dziewczyna z tego skorzystała i popłynęła szybko w górę. W połowie drogi zaczęło brakować jej sił.
-Patrzcie tam!- zawołał ktoś i wskoczył do wody.
Był to Wiktor. Zaraz za nim zanurkował Garra. Garra minął Arwen i popłyną na Zetę. Wiktor pomógł dziewczynie.
-Nienawidzę tego kolesia- stwierdziła gdy się wynurzyła i złapała oddech.

Koko Malacana

-Arwen!-Krzyknęła Koko.-Nic ci nie jest?

Arwen

Arwen popatrzyła w dół.
-Jeszcze nic mi nie jest, ale będzie jeśli mi nie pozwolicie dowalić Zecie- powiedziała i spojrzała wymownie na Wiktora.

Koko Malacana

-Garra chciał go zabić.-Powiedziała.
-I prawdopodobnie właśnie to robi...-Mruknął Wiktor.

Arwen

Karina pisnęła i zanurkowała w tym samym momencie co Arwen i Biały Wilk. Po kilku sekundach Karina i Biały Wilk wynurzyli się trzymając za ramiona nieprzytomnego Garrę. Arwen przez długi czas się nie wynurzała. W końcu i ona się wyłoniła.
-Kurwicy dostanę jeśli on się uwolni- powiedziała.

Koko Malacana

Koko zaśmiała się krótko.Spojrzała na Garre i podeszła do niego.
-Co się stało?-Zapytała

Arwen

-Ten sam chwyt co na mnie zastosował- powiedziała Arwen i wrzasnęła. Została wciągnięta pod wodę. Po minucie, może dwóch wyłoniła się.- No i dostałam kurwicy!- to powiedziawszy zanurkowała.

Koko Malacana

Koko wskoczyła do wody.Zaczęła płynąć w dół.Kiedy dopłyneła do wodorostów ujrzała martwego(?)Zetę.Krwawił i był cały spuchnięty.Nigdzie nie widziała Arwen.Szukała ją we wszystkich jaskiniach,odwracała się we wszystkie strony.Nigdzie jej nie było.

Arwen

Wypłynęła nagle z jednej z jaskiń, która była zamaskowana.
-Żyje- powiedziała bezgłośnie i złapała nieprzytomnego chłopaka z kostkę. Pociągnęła go do jednej z jaskiń. Tak go zostawiła i znowu wypłynęła. Płynęła w górę.
-Jak zwykle pewnie sama siebie zaskoczę. Nie powinien się po tym pozbierać.

Koko Malacana

(Idę się myć.20-30 min.Zrób coś wielkiego!Więcej niż 10 linijek.)

Kiedy wypłneły na powierzchnie Koko powiedziała:
-To najgorsze dwa dni mojego życia.

Arwen

Arwen podciągnęła się i wyszła z basenu. Nie zwracając na nikogo uwagę poszła między drzewa. Wspięła się na sam szczyt wielkiej sosny i zaczęła rozglądać się po okolicy. Zeskoczyła. Podeszła do Kariny i coś szepnęła jej do ucha. Podeszła do Białego Wilka i też mu coś szepnęła mu do ucha. Wiktor od razu zrozumiał co ona chce zrobić.
-Nie pozwalam- powiedział cicho.
-Niestety żal mi go- odpowiedziała chłodno Arwen.- Za dużo czau z nim spędziłam.
Chłopak o białych włosach do niej dołączył.
-Gotowy?- zapytała.
Chłopak tylko kiwnął głową. Wskoczyli i zanurkowali. Płynęli do tej jaskini gdzie Arwen zostawiła Zetę. Po minucie dołączyła do nich Karina. Karina ocuciła Zetę. Arwen związała mu ręce z tyłu.
-Idziesz z nami- stwierdziła i zanurkowała.
Karina pomogła wstać swojemu bratu i razem z chłopakiem (o białych włosach) pomogli mu płynąć. Wynurzyli się.
-Dotkniesz go to stracisz rękę. To się tyczy wszystkich- powiedziała Arwen.
Karina wynurzyła się pierwsza, po niej wynurzył się Zeta, a na końcu Biały Wilk. Posadzili go pod drzewem. Arwen rozpaliła ognisko.
-Podziękujesz mi później- powiedziała do Zety i wspięła się na drzewo.