www.hogwartdlanajlepszych.fora.pl

Siergiej Iwanov

-A byłaś?-zapytał zdziwiony chłopak.-Nie, wiesz wtedy było ciemno. Nie widziałem, ze jesteś znaczy byłaś blondynką.

Arwen

Ar zaśmiała się.
-A ja myślałam, że moje oczojebno-różowe pasmo włosów każdy widział- spojrzała w niebo.- A tu taki wyjątek.

Siergiej Iwanov

-No widzisz. Pamiętam tylko, że wybiegł za tobą wielki pies.-powiedział Siergiej otwierając piwo.

Arwen

-Czasem dwa za mną biegały- stwierdziła.- One mnie wychowywały. Opiekowały się mną kiedy matka miała ciekawsze zajęcia.

Siergiej Iwanov

-Ah no tak. Zapomniałem. Cool rodzinka.- odpowiedział chłopak upijając łyk piwa.

(odpisz w pubie)

Arwen

-Tylko, że to nie są zwykłe psy- wpatrywała się w niebo.- Są... specjalne. Umrą wtedy kiedy ja. Urodziły się oba o tej samej godzinie, tego samego dnia co ja...

Siergiej Iwanov

-To takie stróże. Słyszałem o takim czymś, ale nigdy, żeby były aż dwa.

Arwen

-Widocznie potrzebowałam takiej opieki- stwierdziła i szybko starła coś ze swojego policzka.

Siergiej Iwanov

-Ah, zapomniałem. Przecież dzisiaj Mikołajki. A więc spotakałem dziś Mikołaja i mam dla ciebie prezent. Pamiętasz tą rozróbę wtedy, pod twoim domem? Mój kolega wszedł wtedy do was żeby wziąść jakąś forsę. No wiesz na dragi. No i wziął to.- Siergiej wyjął z kieszeni złotą figurkę konia od szach. -W sumie to w pewnym sensie to oddaję. Dlatego masz też to.- Tym razem wyjął z torby "Cieplarnię" Aldisa. - Wiem, że ci się spodobała, dlatego kupiłem tobie też.- powiedział uśmiechając się do Arwen.

Arwen

-Dzięki- ucieszyła się Arwen i cmoknęła Sierga w policzek.- Ode mnie masz książkę i trochę słodyczy- wyciągnęła ze swojego nieśmiertelnego plecaka dwie tabliczki najlepszej czekolady i je wręczyła chłopakowi.

Siergiej Iwanov

(nieśmiertelny plecak?)

-No więc, uważasz, że to było żałosne prawda? To, że zacząłem ją całować. To nie miało żadnego, głębszego sensu, bo tak naprawdę jej nienawidzę.

Arwen

(Tyle plecaczek przeżył, że już jest nieśmiertelny, no i się Ar z nim nie rozstaje)

Ar uśmiechnęła się współczująco.
-A ja cię rozumiem- stwierdziła i zaśmiała się z miny Siergieja.

Siergiej Iwanov

(coś nie tak z moją miną?)

-Wiesz, ona jest żałosna. Głupia idiotka. Rano całowała się z Leto, a w południe wmawia ci, że z nią chodzę. Nie wiedziałem, ze po ziemii chodzą takie szuje. No ale nic. Powiedz mi co mam zrobić, żeby Ko dała mi pogadać z Amy.

Arwen

(No taką zabawną minę pt.: Co Ona Pieprzy?)

Ar zrobiła minę a'la Holmes
-Doskonałe pytanie, mój drogi przyjacielu- stwierdziła.

Siergiej Iwanov

-Tak, teraz znajdź na nie odpowiedź Scherlocku.- odpowiedział Siergiej robiąc inteligentną minę, która wogóle do niego nie pasowała.