www.hogwartdlanajlepszych.fora.pl

Koko Malacana

-Dziękuje!Wspaniale!Naprawdę!-Powiedziała wstając ,podchodząc do stołu Puchonów i połorzyła na nim węża wyczarowując mysz.-Będą jaja.-Stwierdziła.-Aaa!Wąż pełznie!Pomocy!-Powiedziała obojętnie ani głośno,ani cicho.Wąż zaczął pełznąć szybko po stole.Puchoni wstawali i wrzeszczeli.Nikt nie śmiał go dotknąć.Jakiś Puchon sięgnął po widelec i chciał dżgnąć nim węża.-Petrificus totalus!-Wrzasnęła biorąc węża który teraz jadł mysz na rące i podeszła do stołu Ślizgonów.

Arwen

Arwen widząc tą akcję spadła z ławki. Gdy wstała i popatrzyła na okno szybko wyczarowała sobie skórzaną rękawicę. Na jej ręce wylądował znowu orzeł.
-Głupi jesteś- powiedziała do niego. Podała mu jakiś list. Orzeł wziął list w dziób.- Do domu.

Koko Malacana

-Fajnie co?-Zapytała.-Spróbuj.Ale z Gryfonami.-Powiedziała-Ja stoje w pogotowiu z różdżką.

Arwen

-Choć tu do mnie- syknęła i nagle nie wiadomo skąd po jej nodze zaczął się wspinać czerwono-biało-czarny długi wąż. Udawała, że idzie w stronę wyjścia, ale nagle wąż pojawił się na stole Gryfonów.- Idź. Idź dalej.- syczała.
Nagle na drugim końcu stołu znalazła się mysz, a wąż był bardzo głodny. Nagle jakiś Gryfon wyciągnął różdżkę.
-Osz ty!- syknęła i wyciągnęła swoją.- Expelliarmus!- podeszła do Gryfona i mu podcięła nogi. Gryfon upadł, a ona go podniosła za kołnierz. Przytknęła mu różdżkę do krtani.- Co się stanie jeśli rzucę na ciebie Kedavrę? Albo Crucjo?- zapytała i go nagle puściła.- Nie jesteś nawet war tego, żeby się nad tobą znęcać.
Wzięła węża i podeszła do Koko.

Koko Malacana

-Wow...Nieźle!-Przybiła jej piątkę.Nagle spojrzałą na chłopaka którego spetryfikowała.-Powinnam coś zrobić?Nie...-Powiedziała-Ja chce jeszcze!-Dodała cicho-Aquamenti!Przepraszam!Wydawało mi się,że ci gorąco!-Zaśmiała się gdy Krukon spojrzał na nią wściekle.
-Impedimento-Krzyknął Krukon-Levicorpus

Arwen

Arwen popatrzyła na Krukona.
-Koleś, spuść ją natychmiast na ziemię bo inaczej trafisz do Szpitalnego- powiedziała i zaczęła się do niego zbliżać. Podniosła różdżkę.- Liczę do trzech... Raz... Dwa...- nie powiedziała jeszcze trzy kiedy Koko spadła na ziemię.- Levicorpus!
Podeszła do Krukona, który teraz wisiał w powietrzu. Zaczęła się śmiać.
-Ko, rzuć na niego Sectusemprę!- zawołała do koleżanki za sobą.

Koko Malacana

-Koleś!Ze Ślizgonami się nie zadziera!-Powiedziała przez zaciśnięte zęby.-Sectumsempra-Zaklęcie Sectumsempra poważnie zraniło Krukona.

Arwen

-Liberacorpus! To cię powinno czegoś nauczyć!- powiedziała i zaczęła prawie że krzyczeć do każdego w WS.- Czy ktoś jeszcze chce doświadczyć tego co ten tutaj Krukon? Czy ktoś jeszcze będzie chciał zadrzeć ze Ślizgonami? Czy ktoś jeszcze jest na tyle odważny... czy właściwie na tyle głupi, żeby rzucić w nas jakimś zaklęciem?!
Nauczycieli na szczęście nie było w Wielkiej Sali. Nagle wstała jakaś Gryfonka.
-Levicorpus!- zawołała, a zaklęcie trafiło w Arwen.
-Eee... I co teraz?- zapytała dziewczyna.

Koko Malacana

Koko zamknęła oczy i zaczęła ciężko dyszeć.Upadła.
-Nic mi nie jest.-Powiedziała bardzo cichym szeptem widząc przestraszone oczy Arwen.-Poczekaj.
Nad Ko pojawiło się siedem twarzy:Trzech Krukonów,dwie Puchonki,Gryfona I Gryfonkę.
-Relashio!Ryknęła kierując różdżkę w strone ich nóg.-Serpensortia-Krzyknęłą zrywając się na równe nogi i kierując różdżkę w strone Gryfonki która zaatakowała jej koleżankę.Gryfonka krzyknęła i puściła różdżkę.Arwen zaczęła spadać.Ko widziała wszystko jak w zwolnionym tępie.Złapała Arwen w ramiona i powiedziała-Refleks.-Puściła do niej oko i postawiła na ziemi.Ślizgoni zaczęli klaskać i gwizdać.-Muffiato!Na błonia!Szybko!

Meredith Nightingale

Meredith wczłapała się do wielkiej sali ledwo przebierając nogami. Ubrana była w elegancką, zieloną sukienkę do kolan, która wyraźnie ukazywała zaokrąglony brzuszek dziewczyny. Na nogach miała czarne baleriny, a na głowie burzę starannie uczesanych loków. Puchonka przeciągając się jeszcze, przeszła do najdalszego końca stołu, gdzie zwykle było pusto. Jednak nie tym razem. Była tak zaspana, że nie zauważyła...

Koko Malacana

Koko,która pośpiewywała sobie pod nosem krojąc idealnie czerwone jabłko.Spojrzała na Puchonkę z odrazą i mruknęła coś pod nosem zabierając się na jedzenie jabłka.

Siergiej Iwanov

Siergiej wszedł do sali i zobaczył dziewczynę w długich, ciemno-blond włosach znikającą za drzwiama.
-Natasza! - krzyknął z wyraźnym, rosyjskim akcentem.-Natasza!- krzyknął jeszcze raz i rzucił się biegiem w jej stronę.

Koko Malacana

Koko wstała.
-Ey!Gościu!-Krzyknęła i podbiegła do niego powoli.-Widzę,że jesteś nowy.Koko jestem.-Przedstawiła się.-Postanowiłam być...miła więc chodż.Usiądż z nami-Uśmiechnęła sie sztucznie i podeszła razem z chłopakiem do stołu.

Siergiej Iwanov

-Nie, nie mogę, morze kiedy indziej. Musze biec za Nataszą.-odpowiedział Siergiej, wyrywając się dziewczynie i biegnąc wcześniej już obraną trasą.

Koko Malacana

-Jak sobie chcesz.-Krzyknęła za nim Koko.-Ale następnym razem nie będe taka miła.-Dodała i usiadła przy stole Ślizgonów.Jej jabłko zostało na innym stole,więc wyjęła różdżkę i przywołała jabłko,które przedeciało przed głową...