www.hogwartdlanajlepszych.fora.pl

Juliette Goodwin

Weszła z czarnym kotem na ramieniu do Pokoju Wspólnego, z bladym uśmiechem rozglądając się po zimnych ścianach. Na widok dziewczyn na chwilę zalśniły jej oczy, lecz po chwili opanowała się, zmrużyła oczy i zdjęła mruczącego przedstawiciela czworonogów z ręki.
- Juliette. - przedstawiła się lakonicznie, prawie niezauważalnie schylając głowę.

Fumiko Kanesaka

-Hej, Juliette. Ja jestem Fumiko. Może do nas dołączysz? - zapytała ruda uśmiechając się do nowej Ślizgonki. - Właśnie świętujemy, ale nikt nie wie z jakiej okazji - wyjaśniła, po czym wzięła kilka łyków wódki prosto z butelki.

Joan Wingfield

Jo weszła do Pokoju Wspólnego i od razu podeszła do Fumiko.
- Hej, piękna, co tu się szykuje? - zapytała i rozejrzała się.
- Hej, Jason, jesteś najlepszym prefektem, jakiego można mieć - zawołała z sarkazmem i delikatnym uśmiechem.

Fumiko Kanesaka

- O, Jo! Jak widzisz, nasz kochany Jason wzorowo wypełnia swoje obowiązki: integruje grupę i pilnuje, aby nikt nie czuł się wyobcowany - powiedziała śmiertelnie poważnym głosem Fumiko - Możesz być z niego dumna - dodała tym razem szczerząc się do koleżanki.

Joan Wingfield

- Jeżeli to była aluzja, to ci flaki wypruję - powiedziała Jo mrużąc oczy - ale Sandrine nie wygląda na szczęśliwą...

Juliette Goodwin

Spojrzała na Fumiko i radośnie kiwnęła głową, wyciągając rękę po butelkę. Łyk, drugi, trzeci, po pewnym czasie straciła rachubę. Głowa nie sługa, ale jej na szczęście była wyjątkowo mocna.
- Dzięki, Fumiko. Od razu lepiej. - westchnęła i odgarnęła burzę włosów do tyłu, przeciągając się i leniwie ziewając.
- Co za życie. - mruknęła, biorąc jeszcze jeden łyk z prawie opróżnionej butelki.
- Jak nie wiadomo, za co pić, to trzeba pić, za to, że jest co pić! - stwierdziła, czknęła i zwinęła się w kłębek na fotelu, przymrużonymi oczami obserwując przebieg wydarzeń.

Jason Scott Lee

Jason poszedł do Joan i podał jej 2 butelki whisky.
- Jak leci? - zapytał obejmując dziewczynę

Amy Kartha

Zanim Joan zdążyła odpowiedzieć w PW dało się słyszeć walenie do drzwi a zaraz potem głos.
- Hop hop ! Jest tam kto? Otwórzcie mi, bo nie mam co robić i się nudzę. !

Sandrine Holt

- Sądząc po głosie i sposobie zachowania się, wnioskuję że to Ami dobija się właśnie do naszych drzwi - odezwała się po raz pierwszy S. Podeszła do drzwi i je otworzyła.
- Właź - powiedziała do Krukonki - I baw się ..-dodała wskazując na całe litry alkoholu które pojawiły się nie wiadomo skąd...

Amy Kartha

- Łaał - zachwyciła się Amy i biorąc ze stołu butelkę. - Nie wiedziałam że ślizgoni tak się bawią po nocach...i to nawet prefekci !

Sandrine Holt

- Ehh prefekci czy nie... każdy wie że ślizgon lubi się dobrze zabawić... Jednakże jakbyś nie zauważyła ... ja jestem całkowicie trzeźwa. Ktoś musi pilnować tego towarzystwa.

Esai Morales

Po chwili w PW usłyszeć można było "piękny" śpiew jednego z chłopaków.
Nie Każdy wilkołak jest zły!
Nie Każdy wampir ma kły!
Nie każdy Dementor przeraża!
Nie Zawsze Sandrine się obraża!
Nie Wszyscy Ślizgoni to świnie!
Nie Każda rasa wyginie!

Na chwilę zaległa cisza po czym znowu rozległ się śpiew:
Sykl, galeon, knut
Gringott ma ich wszystkich w bród.
Kto ma skrytkę w nim,
Lubi wodzić prym.
Sykl, galeon, knut
Na lądzie i wśród wód.
Kto ma złota wiele,
Są z nim przyjaciele.
Sykl, galleon, knut
Widnieje na nich brud.
I czarodziejska krew,
I sto przelanych łez.

Po swoim "debiucie" Esai uwiesił się na szyi Amy i powiedział:
- Dziwna z Ciebie krukonka...

Amy Kartha

- Już się nie gniewasz o nasze ostatnie spotkanie w bibliotece? - zaśmiała się - Widać że alkohol łagodzi obyczaje. - rzuciła na stół wypitą butelkę i biorąc następną.

Sandrine Holt

S. rozejrzała się dookoła. Zauważyła, że ta ich wieczorna balanga wymknęła się trochę spod kontroli. Oto co zobaczyła:
Jason wraz z Joan leżeli w jakimś kącie. Chyba zasnęli.
Fumiko oraz "nowa" rozmawiały siedząc na kanapie koło okna. Tak sepleniły że S. zdziwiło że w ogóle potrafiły się porozumieć.
Esai chodził bez sensu po PW i śpiewał na cały głos. S. modliła się w duchu, aby to nie pobudziło innych w zamku.
Amy dopijała kilka ostatnich butelek whisky. To cud że po takiej ilości alkoholu jaką w siebie wsączyła, jeszcze żyła.
Jednym słowem, sytuacja jak z badziewnej telenoweli.
"Jeszcze tylko Lynn tu brakuje" - pomyślała z ironią.
Machnęła różdżką i wszystkie pozostałości po "imprezce" zniknęły. Sandrine odetchnęła z ulgą. Otworzyła okno i przyniosła kilka misek z łazienki na wypadek gdyby ktoś rano się źle poczuł.
Następnie zgasiła światło i poszła się położyć do dormitorium.

Lynn Wingfield

Lynn weszła do PW trzymając się za głowę. Rozejrzała się dookoła. 'No nie! Jeden dzień w skrzydle szpitalnym, a oni już robią imprezę beze mnie!' pomyślała. Po chwili jej wzrok padł na jedną dziewczynę...
- JULIETTE!? - wydarła się, budząc kilka osób. - Co ty tu robisz!?