www.hogwartdlanajlepszych.fora.pl

Justin Russo

Chłopak zaśmiał się,i padł na podłoge:
-Ty to masz poczucie humoru

Joan Wingfield

- Naprawdę? - na jej twarz wstąpiła nadzieja. - Och, a więc jest jeden żywy człek, który docenia mnie i uważa, że jestem zabawna! Aż nasuwa się pytanie czy to dlatego, że jest naiwny czy głupi? Tak czy siak, obiecuję, że jak już będę występować w 'na stojaka' to cię zaproszę i będziesz moją muzą normalnie! - krzyknęła z radością.
Po chwili - widząc, że Gryfon nadal się śmieje - spojrzała na niego ze zdegustowaniem i mruknęła pod nosem:
- To by tłumaczyło dlaczego jesteś w Gryffindorze...

Justin Russo

-Podejrzewam,że jestem w gryfindorze tylko dlatego,bo bronie siostry.

Lynn Wingfield

Rzuciła Gryfonowi szybkie spojrzenie, z niedowierzaniem kręcąc głową.
- Sarkazm, chłopcze, znamy pojęcie? - wychrypiała, starając się usiąść. Spojrzała na Joan. - Co dokładnie się stało? Ostatnie, co pamiętam, to że kazałaś mi się napić wody z jeziora...
Jej oczy lekko szerzej się otworzyły w akcie przerażenia.
- Ch-chyba tego nie zrobiłam?

Joan Wingfield

- A myślisz, że czemu straciłaś przytomność? - zapytała Joan i westchnęła. - Justin było miło, jestem pewna, że zaspokoiłeś swoje sumienie pomagając mi, teraz spadaj, bo za chwilę pobawię się w seryjnego mordercę, a ty będziesz moją pierwszą ofiarą.
Gdy chłopak wyszedł spojrzała na siostrę i ziewnęła.
- Obok ciebie stoi eliksir usypiający. Wypij to i odpocznij, idiotko - powiedziała i podeszła do drzwi. - Ja muszę się przejść...

Sandrine Holt · Wysłany: Nie 19:02, 07 Mar 2010 Temat postu:

S. weszła do dormitorium. Nikogo nie było, więc zabrała się za przygotowania.
Otworzyła szafkę i wyciągnęła z niej piękną suknię, którą kupiła niedawno w butiku.
Następnie zabrała się za włosy. Stanęła przed lustrem i zastanawiała się,co właściwie chce uzyskać na głowie.
Przez chwilę się zastanawiała, po czym zabrała się do roboty...

Lynn Wingfield · Wysłany: Nie 19:15, 07 Mar 2010 Temat postu:

Kiedy Sandrine zaczynała, do pokoju weszła Lynn.
- O, hej. - powiedziała, lekko zaskoczona. Podeszła do szafy, z której wyciągnęła czerwoną suknię. Chwilę na nią popatrzyła, po czym położyła ją na łóżku i spojrzała na Sandrine, siłującą się z włosami. Uśmiechnęła się. - Pomóc ci może?

Joan Wingfield · Wysłany: Nie 19:22, 07 Mar 2010 Temat postu:

Po chwili do dormitorium weszła Joan.
- Witam, piękności moje - powiedziała i również wyjęła z szafy czarną suknię, podobną do tej Lynn. - Sis moją fryzurę też uratujesz, prawda?

Sandrine Holt · Wysłany: Nie 19:23, 07 Mar 2010 Temat postu:

- Dzięki za pomoc, ale popróbuję sama coś tu wykombinować - pokazała palcem na swoją głowę - Aczkolwiek jeszcze raz dzięki za chęci.

Lynn Wingfield · Wysłany: Nie 19:26, 07 Mar 2010 Temat postu:

Lekko zdissowana przez Sandrine spojrzała na siostrę.
- Myślałam, że się umawiałyśmy na rozpuszczone włosy... - jęknęła. - Sa za długie, żeby coś na szybko z nimi zrobić... a chyba nie chcemy się 'SuperSpóźnić', nie?

Joan Wingfield · Wysłany: Nie 19:31, 07 Mar 2010 Temat postu:

- Ok, ok - mruknęła Joan. Zniknęła na chwilę w łazience po czym wyszła przebrana i gotowa do wyjścia.
- Idziem? - zapytała i nie czekając na odpowiedź wyszła z dormitorium.

Lynn Wingfield · Wysłany: Nie 19:36, 07 Mar 2010 Temat postu:

Szybko skoczyła do łazienki, przy okazji rozbierając się, zrobić sobie makijaż. Po chwili wybiegła, narzucając suknię na siebie.
- Pomożesz mi zapiąć? - zapytała Sandrine, unosząc włosy i odsłaniając suwak na plecach. Dziewczyna szybko zapięła jej suknię. Lynn spojrzała na siebie w lustrze. - To jak, idziemy?

Sandrine Holt · Wysłany: Nie 19:37, 07 Mar 2010 Temat postu:

- Tak, chodźmy - odpowiedziała.
Po chwili obydwie opuściły dormitorium.

Jared Leto

Leto wszedł do dormitorium ślizgonek ze śpiącą Joan na rękach.
Miał trochę trudności ze znalezieniem jej łóżka, dlatego położył ją na pierwszym niezajętym.
Sprawdził przy okazji czy wszystko gra, pozamykał okna i przykrył dziewczyny, które się poodkrywały (ależ ja o wa dbam)
Na koniec szepnął:
"Dobranoc" - jednak nie wiedział, czy któraś go usłyszała.
Już po chwili zniknął z dormitorium.

cedrik diggory · Gość

Wszedł do dormitorium dziewcząt, podszedł do łóżka Joan. Na jej nocnej szafce zostawił sadzonkę czarnej róży i pergamin z napisem: "I choc płynie czas, nie wyrzuc mnie z pamięci swej. C.D" - Kate idziemy- powiedział i wyszedł.