www.hogwartdlanajlepszych.fora.pl

Arwen

Ar szła korytarzem w pobliżu składzika na miotły. Miała spuszczoną głowę, żeby nikt nie widział, że płakała. Znowu. Nie powinna płakać. Była przecież Ślizgonką. To nie było w jej naturze. Słuchawki od mp3 wsadzone w uszy i puszczona tak, że osoby 5m przed nią mogły usłyszeć piosenkę Disturbed-Asylum (co oznacza tyle co psychiatryk). Ta piosenka do niej pasowała. Czuła, że ją wszystko zabija, a i tak żyje. Głupio, prawda? Nagle wpadła na kogoś. Podniosła nieco głowę i zobaczyła, że to był/a...

Ko Malacana

Ko. Stała z lekko przekrzywioną głową, patrząc na nią głupim wzrokiem.
-Arwen! Makijaż ci się rozmazał i wyglądasz jak wiedźma!- zaśmiała się i przytuliła dziewczynę. Nie chciała pytać co się stało.

Arwen

Ar przytuliła się do niej mocno.
-Ko... Jak ja się za tobą stęskniłam- stwierdziła cicho. Wiedziała jak wygląda. I to aż za dobrze. Wyglądała jak widmo dawnej Ar.

Ko Malacana

-Ja za tobą też.- odpowiedziała i spojrzała dziewczynie w oczy. Otarła jej łzy i znów przytuliła. Nie mogła wytrzymać tak długiego odizolowania od świata magii i Ar.

Arwen

-Pomożesz mi zabić cztery osoby?- zapytała cicho.

Ko Malacana

-Dobrze wiesz...- zaczęła i udała naburmuszoną-... że jako uczciwa, skromna i opanowana dziewczyna jestem zupełnie przeciwko...- Arwen spojrzała na nią jak nigdy- odmawiania takim propozycją.

Arwen

-Świetnie... Znajdź rudzielca, a potem jedziemy do Francji do mojego kochanego tatuśka i dwóch braci...

Ko Malacana

-Rudzielca?- zapytała zdziwiona.- Ron? Czy kto?

Arwen

-Weasley. Ronadl- mruknęła pod nosem.- Trzeba go zabić...

Ko Malacana

-Okej. Ale nie chce mi się zabijać jego. Jedźmy do twojej rodziny od razu!- zaproponowała

Arwen

-Ty jedź. Ojciec na mnie czeka, żeby mnie zabić...

Ko Malacana

-Ok. Spotkajmy się za cztery godziny w naszym domku na drzewie. Muszę ci coś powiedzieć. Ok?

Arwen

-Ok- mruknęła.

(pisaj tam)