www.hogwartdlanajlepszych.fora.pl

Lynn Wingfield

Przełknęła ślinę.
- Nie wszyscy, Maribel, nie wszyscy. Avada Kedavra? Huh... wariatka jakaś, będę musiała z nią porozmawiać. - zadumała się. - Pewnie jesteśmy ostro w plecy z punktami teraz?
Jakby nagle jej się przypomniało, dodała:
- Mam nadzieje, że ja nie mam jakoś strasznie przesrane w tym świetle?

Maribel Vea

- Wszyscy się skupili raczej na Kanicie niż na tobie. I tak...masz rację. Jesteście teraz daleko na końcu z punktami - zaśmiała się puchonka

Lynn Wingfield

- Domyślam się, jakie piekło musiała już jej wyrządzić Sandrine. - zaśmiała się lekko. - Ale... zabierać mi sławę? Niedopuszczalne!
Oczywiście żartowała, ale nie była pewna, czy wszyscy tak to odebrali.

Maribel Vea

- Musisz zrobić, coś bardzo złego, żeby twoja dawna sława do Ciebie wróciła - zaśmiała się Maribel

Lynn Wingfield

- Może powinnam kogoś zabić? - zaśmiała się. Po chwili jakby się zawiesiła, spojrzała z przerażeniem na wszystkich. - Ona... jej nie zabiła, nie? Nie?

Joan Wingfield

- Nie. Żyje - mruknęła Jo. - Siostra słonko nic się nie stało.
Joan spojrzała na nią ze słodkim uśmiechem.
- Bo wiesz... ja tak się nacierpiałam i w ogóle... A ciebie to i tak w zamku nie ma... no i co ty na to, żebyś pochodziła za mnie na lekcje przez ten tydzień?

Lynn Wingfield

Odetchnęła z ulgą i spojrzała na Joan z uśmiechem.
- Nie ma sprawy. - Joan rzuciła jej zaskoczone spojrzenie, więc dodała. - Nie, serio, nie ma sprawy, chętnie. Ale... chciałabym cię o coś poprosić.
Przerwała na chwilę, pijąc.
- Kiedy następnym razem przyjdzie list od ojca. - powiedziała, starając się zbytnio nie wdawać w szczegóły przy ludziach. - Chciałabym, żebyś pojechała do domu zamiast mnie.

Joan Wingfield

Joan uniosła brwi.
- Wiesz, pamiętając twoją twarz po każdej takiej imprezie nie jestem pewna, czy... - Joan wzruszyła ramionami - nie może być aż tak źle, prawda? Ale to jest o wiele więcej, niż tydzień zamiast mnie - dodała z uniesioną brwią.
Po raz wtóry rozejrzała się dookoła po czym westchnęła:
- Zmieńmy temat, co? Może być nawet Quiditch, hm? (Wybaczcie błąd, wiem, że jakiś jest, ale nie mam ani siły, ani chęci sprawdzać jaki.)

Lee Manson

Lee w podłym nastroju wszedł do gospody. Zamówił drinka i usiadł przy stoliku. Chwilę później podszedł/podeszła do niego...

Lynn Wingfield

- Spoko, kochanie. - rzekła do siostry ze szczęśliwą miną. - Załatwię sobie czasozmieniacz i mogę nawet biegać za nas obie. Quidditch... umm... Joan, nie lubisz latać na miotle, pamiętasz?
Wyszczerzyła się i podbiegła do baru po jakiegoś słodkiego drinka.
- O, sorry. - powiedziała, wpadając na jakiegoś chłopaka. Spojrzała na jego podwinięte rękawy. - Fajne tatuaże. Nowy? Chociaż... kogoś mi przypominasz...

Lee Manson

- Nie jestem nowy. Po prostu zrobiłem mały wypad do miasta. Jestem Lee - rzekł.

Lynn Wingfield

- L-Lheee... - powiedziała, lekko się zataczając. - Coś jakbym kojarzyła, ale jednak nie do końca. Lynn. - podała mu rękę. - Jak chcesz, to śmiało, przyłącz się do nas.
Zamówiła sobie Pina Coladę i w podskokach wróciła do stolika, przytulając się do pierwszej lepszej przypadkowej osoby.

Lee Manson

- Dobrze się czujesz? - spytał nieśmiało Lee.

Lynn Wingfield

- Ja...? - zapytała, rozglądając się dokoła. - Genialnie! Bosko! Cudownie!
Zaniosła się szczerym śmiechem, przewracając w tył. Po chwili się uspokoiła, wodząc zamglonym wzrokiem po sali.
- Ale chyba trochę... - nie dokończyła, zanosząc się kolejną salwą śmiechu.

Lee Manson

- Za dużo wypiłaś? Zdaje mi się, że nie pierwszy raz. Uspokój się bo pomyślą, że jakaś upośledzona jesteś - rzekł Lee.