www.hogwartdlanajlepszych.fora.pl

Siergiej Iwanov

-Znałaś Aleksieja?- zapytał zdziwiony Siergiej. - Nie chcę ćpać.- mruknął - nie chcę tracić wszystkiego.

Arwen

-Znałam. Próbowałam go wskrzesić nawet- powiedziała cicho i spuściła głowę.- A ja i tak już wszystko straciłam...

Siergiej Iwanov

-Wskrzesić, co ty dajesz, naćpałaś się?- zapytał Siergiej odsuwając się od Arven.

Arwen

-Nie, ja nie ćpam- zaprzeczyła.- Mój ojciec jest Nekromantą, a ja podobno odziedziczyłam po nim talent...

Siergiej Iwanov

-Dziewczyno nie znam Cię, a po chwili dowiaduję się, że chciałaś wskrzesić mojego ojca, daj mi spokój- mruknął i odszedł w stronę Hogsmeade.

Arwen

-Wkurzyłeś mnie, koleś- warknęła i wbrew zasadom zmieniła się w wilka i pobiegła za chłopakiem.
Złapała go zębami za tył kurtki. Byli jeszcze na błoniach.

Siergiej Iwanov

-Heej, ogarnij się dziewczyno, myślisz, że jesteś jedyna?- spytał Siergiej, a w jego miejsu pojawił się wynisły orzeł. Drasnął wilka pazurami i odleciał w stroną wioski.

Arwen

Ar zawarczała i pobiegła do wioski, a z lasu wyszło dość sporo innych wilków.

Siergiej Iwanov

Biegł za Nataszą aż do jeziora- Poczekaj, chcę ci coś tylko powiedzieć- Natasza zatrzymała się i obruciła.
- Słucham-rzuciła zniecierpliwiona.
-Spokojnie- Siergiej podszedł do niej bliżej- Chciałem Ci tylko powiedzieć, że tak masz rację zmieniłem się - złapał ją za rękę, a Natasza cofnęła się o krok, Siergiej uśmiechnął się na ten ruch- spokojnie nie zjem Cię. Zmieniłaś się i ty, nie widziałaś mnie trzy lata i nie miałem wogóle pewności czy mnie poznasz. Ja... jeżeli... nie mam prawa zabraniać ci być z kim kolwiek, bo to jest twój wybór. Jeżeli jesteś z nim szczęśliwa to dobrze, ale pamiętaj, że jeżeli kiedykolwiek będziesz chciała wrócić to będę na Ciebie czekał. Chcę, żebyś odeszła, bo wiem, że ze mną będziesz nieszczęśliwa, ale to nie znaczy,że Cię nie kocham. Pragnę tylko tego, żebyś była szczęśliwa choćby i z chorym narkomanem. - Natasza syknęła cicho słysząc te słowa- ale proszę nie odseparowywuj się ode mnie. Mogę Cię chyba kochać? Ty nie musisz, ale... może ...zostańmy przyjaciółmi- Siergiej z trudem wymówił te słowa.

Natasza Rostow

- Po pierwsze: nie czekaj na mnie. Znajdź sobie jakąś inną dziewczynę, z którą będziesz szczęśliwy. A po drugie: Leto nie jest narkomanem. Rozumiesz? On z tym skończył - powiedziała popychając Siergieja tak, że stał teraz nogami w jeziorze.

Siergiej Iwanov

-Rozumiem. Też skończyłem, a jednak dalej czuję się jak narkoman. Jeżeli nie mam czekać to nie będę czekał. A co do tego ostatniego. Zostaniemy przyjaciółmi. - Siergiej spojrzał na dziewczynę oczekując odpowiedzi.

Natasza Rostow

- Zgoda, przyjaciółmi możemy zostać - odpowiedziała po chwili wahania - Ale jeśli spróbujesz się do mnie dobierać, to...- nie dokończyła grożąc mu palcem i śmiejąc się.

Siergiej Iwanov

-Nie. Nie licz na to!- odpowiedział Siergiej i również się uśmiechnął.

Natasza Rostow

- Ok - uśmiechnęła się i przypomniała sobie, jak to było kiedy byli jeszcze razem. W rosji. Jednak chwilę potem wyrzuciła te myśli z głowy i powiedziała - Już będę się zbierać. Pa - rzuciła przez ramię i pobiegła do zamku.

Arwen

Ar weszła na jeden z kamieni okalających jeziorko. Siadła na nim i zapatrzyła się na jezioro. Po jakimś czasie podszedł/podeszła do niej...