www.hogwartdlanajlepszych.fora.pl

Ashton Glentworth · Wysłany: Pon 0:28, 01 Mar 2010 Temat postu:

Ash, slysząc odpowiedź, bezwienie wbiła paznokcie w policzek młodszej dziewczyny. Dopiero na widok jej zszokowanego wyrazu twarzy, uświadomiła sobie, co robi. Szybko oderwała rękę, ale jej palce zdążyły zostawić cztery niewielkie, czerwone ślady w okolicach jej kości policzkowej. Jeden z nich krwawił lekko, co świadczyło niezbicie, że udało jej się przeciąć gładką skórę dziewczyny. Szarpnięciem wyjęła rożdżke z kieszeni.
- Episkey - warknęła, wskazując nią na twarz Lynn. Przez chwil obserwowała czerwone półksięzyce, zarastające świeżą, zdrową tkanką. Zdjęła dziedziczkę ze swoich kolan i posadziła obok, sama zeskakując z drzewa. Kałuża rozprysnęła sie pod uderzeniem jej bosych stóp. Sięgnęła do kieszeni po papierosa.

Lynn Wingfield · Wysłany: Pon 0:48, 01 Mar 2010 Temat postu:

Dotknęła policzka, zastanawiając się, co tak w zasadzie wydarzyło się przed chwilą. Z zaskoczeniem i lekkim przerażeniem spojrzała na dziewczynę, która stała pod drzewem i paliła papierosa.
- A-ash. - zająknęła się, przesuwając się powoli po gałęzi w jej stronę. - Wszystko w porządku? Ja... n-nie wiem, przepraszam.
Popatrzyła na nią jeszcze chwilę, po czym zdała sobie sprawę z tego, że wisi dwa metry nad ziemią.
- Uh, S-skarbie, wiesz, umm... - zaczęła cichym, nieśmiałym głosikiem. - M-możesz pomóc mi zejść? Proszę?

Ashton Glentworth · Wysłany: Pon 9:01, 01 Mar 2010 Temat postu:

Wypuściła dym z płuc i oparła się o pień, ignorując prośbę wiercącej się na gałęzi dziewczyny.
- Nie ruszaj się, spadniesz - poinstruowała cicho, zerkając na nią. Lynn najwyraźniej sama to zauważyła, bo zamarła nagle i nie poruszła się już, czekając, aż Ash dokończy papierosa. Upłynęło kilka przeraźliwie cichych minut, zanim zdecydowała sie pomóc towarzyszce stanąć na ziemii. Obróciła się tyłem do drzewa i, łapiąc brunetkę za kostki, jednym ruchem ściągnęła z gałęzi i posadziła sobie na barana. Przeniosła dziewczynę pare metrów dalej, w suche miejsce i przukucnęła, zsuwając ją ramion. Przez chwilę patrzyły na siebie w milczeniu.
- Lynn, ja... - urwała, bo w sumie sama nie wiedziała, co chce powiedzieć. Rozjerzała sie nerwowo dokoło, desparacko szukając czegoś, co odwróciłoby uwagę pięknej Ślizgonki od incydentu na drzewie, ale po chwili dała za wygraną, przypominając sobie o wydarzeniu, o krótym opowiadał jej straszy z braci. Uśmiechnęła się tryumfująco i złapała obie ręce drzewiczyny, przyciągając do swojej twarzy.
- Czy... czy poszłabyś ze mną na bal? - zakończyła z nieco głupkowatym wyszczerzem, szczęśliwa ze zręcznej zmiany tematu.

Lynn Wingfield · Wysłany: Pon 14:46, 01 Mar 2010 Temat postu:

Przez chwilę patrzyła na dziewczynę z iście wypraną z rozumu miną. Otrząsnęła się, a na jej twarz wstąpił szczery uśmiech.
- O-oczywiście! - prawie wykrzyknęła, jednak lekko przyciszonym głosem. Zarzuciła dziewczynie ręce na szyję i przytuliła się do niej mocno. Po chwili odkleiła się od niej i, patrząc jej w oczy, ciszej dodała - Jeszcze... nigdy nie byłam na balu. Znaczy, na takim balu-balu, bywałam na przyjęciach rodzinnych... i... takich tam.
Wzdrygnęła się lekko na wspomnienie.

Ashton Glentworth · Wysłany: Pon 18:51, 01 Mar 2010 Temat postu:

Zauważyła rerakcję dziewczyny na wzmiankę o 'przyjęciach rodzinnych' i zaśmiała się cicho.
- Nie była za fajnie, co? - spytała, unoszac sugestywnie brwi. Przyciągnała Lynn do siebie i splotła jej dłoń ze swoją, drugą przeczesując miękkie, lśniące fale. - Tym razem będzie inaczej, obiecuję.
To mówiąc odsunęła sie od niej i skłoniła dwornie, przysuwając delikatne, jasne palce dziewczyny do ust i całując lekko.
- A teraz, Pani wybaczy, jestem głodna. Jak jasna dupa. - powiedziała z uśmiechem, prostując się. Mrugnęła do brunetki i puściła sie biegiem przez błonia, płosząc po dordze kilka dzikich ptaków i modląc sie w duchu, żeby w Wielkiej Sali zostało cokolwiek z obiadu.

Lynn Wingfield · Wysłany: Pon 23:08, 01 Mar 2010 Temat postu:

Lynn popatrzyła chwilę za odbiegającą dziewczyną, wzdychając, z rozmarzonym wyrazem twarzy. Po chwile dotarła do niej rzeczywistość, kiedy odkryła, że jej cienkie szpileczki powoli wbiły się w rozmiękłą ziemię, a woda, która nie wiadomo skąd nagle wzięła się w okolicy jej nóg sięgała już kostek.
- Powinnam chyba zacząć nosić glany. - jęknęła i, otrzepując nogi, udała się w stronę szkolnych szklarni, poprzebywać z odżywającymi na wiosnę roślinkami.

Izabela Łęcka

Izabela wyszła na błonia, żeby odetchnąć świeżym powietrzem.
W klasie od astronomii było bardzo duszno, a jak chciała otworzyć okno, to inni powiedzieli żeby zamknęła, bo im zimno.
Właśnie obserwowała jezioro, kiedy podeszła/podszedł do niej....

Amy Kartha

Amy.
- Witaj ponownie - powiedziała Krukonka - Co tak się włóczysz bez sensu po błoniach?

Izabela Łęcka

- Tak się składa, że nie mam nic ciekawszego do roboty - zaśmiała się - A ty? Mogłabym cię spytać o to samo...

Esai Morales

Do Ami i Izabeli podszedł Esai.
- Cześć dziewczyny - przywitał się - Jak leci? A...tak w ogóle to Esai jestem - dodał zwracając się do puchonki

Izabela Łęcka

- Cześć - odpowiedziała - Jesteś pierwszym ślizgonem jakiego poznałam. Miło mi...
Po chwili zwróciła uwagę na ubranie chłopaka.
- Zawsze chodzisz tak elegancko ubrany? Znaczy się, krawat, garniak i tak dalej?

Lynn Wingfield

Lynn przechadzała się jak zwykle z dala od klas, gdy usłyszała dwa znajome głosy. Przyczaiła się za jakimiś krzakami i podsłuchała chwilę. Stwierdziła, że głosy muszą należeć do Amy i Esaia, więc postanowiła podejść bliżej.
- Witajcie! - okrzyknęła, wymachując teatralnie rękoma. Po chwili zauważyła trzecią, nieznaną osobę, więc szybko odchrząknęła i przestała machać łapami. - Znaczy, khem, uhm, przepraszam, ja... cześć?

Amy Kartha

- Siema Lynn - uśmiechnęła się Ami - Ty nie w Treslott?

Lynn Wingfield

Wzruszyła ramionami.
- Nie mają lekcji, więc się teleportuję to tu, to tam... przed chwilą byłam w Paryżu. - uśmiechnęła się, wskazując na nowe buty. - Fajne, nie?
Spojrzała w stronę Hogsmeade.
- No i stwierdziłam, że co prawda mają tam jeden fajny pubik... ale brakuje mi drinków ze Świńskiego, wiesz.

Amy Kartha

- Ahh, jak to dobrze znów cię usłyszeć...-powiedziała i zwróciła sie do Izabeli
- Widzisz Iza? To jest Lynn. Historia, zagadka, przekleństwo i dar Hogwartu. Gdybyś jej nie znała, to tak jakbyś nie znała nikogo...Ale uważaj, lepiej się z nią nie zadawaj, bo niee wiadomo jak skończysz...