www.hogwartdlanajlepszych.fora.pl

Jason Scott Lee

- Dużo mężczyzn bije kobiety - próbował jakoś załagodzić sprawę Jason

Joan Wingfield

- Jason, też zamierzasz? Ale ogólnie Esai dziwnie się zachowuje - powiedziała przyglądając mu się ze zmarszczonymi brwiami - wiesz, gdyby tylko łzawiły ci oczy, tudzież byłoby zaczerwienione, to bym powiedziała, że jesteś pod wpływem eliksiru wpływającego na osobowość i zachowanie - dodała z usmiechem.

Jason Scott Lee

- Popieram kochanie - powiedział całując ją. - Też o tym pomyślałem.

Lynn Wingfield

Obróciła się do Jasona, jej źrenice były przerażająco małe.
- Nazywasz ich mężczyznami? Naprawdę? - rzuciła, wściekłym głosem. - Ja nazywam ich śmieciami!
Zacisnęła zęby.
- Co, może chciałbyś uderzyć moją siostrę!?

Jason Scott Lee

- Nie. Nie uderzyłbym jej - zaprzeczył ostro Jason patrząc groźnie na Lynn.

Joan Wingfield

- Lynn, uspokój się - powiedziała podchodząc do siostry i kładąc jej dłonie na ramionach - spokojnie. Jest ok, tak?
Widząc, że siostra się uspokaja, przywołała na twarz uśmiech.
- Nie baw się w Esaia, nie lubię mówić do ciebie jak do dziecka.

Lily Markinson

-Boli -szepnęła Lily trzymając się za polik - Mogę iść do WC jeśli pozwolicie?

Sandrine Holt

- Przepraszam że przeszkodzę, ale przerwę wam tą nader ciekawą wymianę zdań...ale nie pozwolę żeby jakaś...obrażała mojego chłopaka.

Lynn Wingfield

Potrząsnęła głową i spojrzała siostrze w oczy. Jej źrenice powróciły do normalnego stanu.
- Ja... - spojrzała ponad ramieniem Joan na Jasona. - ... przepraszam. Nie wiem, co we mnie wstąpiło.
Zwróciła się do Sandrine, na jej twarz znów wstąpiła dziwna mina.
- Oh, wybacz, nie wiedziałam, że wasze stosunki uległy takiej zmianie... współczuję, naprawdę.

Jared Leto

- Jasne że możesz iść Lily. Nie musisz się nawet pytać - odpowiedział

Maribel Vea

- Może zakończymy już całą sprawę, co? - zaproponowała Maribel. - Nie obrazicie się jeśli ukradnę Jareda? - nie słysząc sprzeciwu wzięła go za rękę i poszli razem do zamku.

Esai Morales

- To może my też już pójdziemy Sandrine? Nie ma tu nic ciekawego do roboty. - powiedział nagle Esai i razem z dziewczyną poszli do zamku.

Lynn Wingfield

Lynn wyszła na błonia, odetchnąć świeżym powietrzem. Przez dłuższy czas siedziała na jednej z postawionych tam ławek i patrzyła na jezioro, rozmyślając. Nagle została wytrącona z zamyślenia przez...

Fumiko Kanesaka

...Fumiko, która tamtędy przechodziła. Zbierające sie w jej oczach łzy sprawiły, że świat stał się zamazany. Gdy dziewczyna usłyszała za sobą głos Lynn zatrzymała się, a wtedy wszystkie jej nerwy puściły. Zdążyła jedynie odwrócić się do koleżanki i wtedy dała upust swym emocjom. Kolana się pod nią ugięły i opadła na ziemię zanosząc się cichym, niekontrolowanym szlochem, a łzy płynęły swobodnie z jej oczu. Niczego nie czuła, o niczym nie myślała. Nie zważała na zimno, ani na powoli przemakające od śniegu spodnie. Po prostu siedziała. Wiedziała, że to musi po prostu minać.

Lynn Wingfield

Gdy tylko zobaczyła, co dzieje się z Fumiko, szybko podbiegła do niej, padając przed nią na nagie kolana w śnieg. Przytuliła ją, starając się ją uspokoić, ale dziewczyna zaczynała już mieć drgawki od płaczu.
- Fumi, Fumi... - starała się zwrócić jej uwagę. - Hej, Kochanie, co się stało?